Van de drie voedingsstoffen die alle planten in de grootste hoeveelheden nodig hebben, wordt kalium het minst begrepen. In tegenstelling tot stikstof en fosfor, vormt het geen enkel deel van de plant, maar bestaat het in de bodem, waar het fungeert als een katalysator voor enzymreacties die nodig zijn voor plantengroei. Maar zoals met alle nuttige bodemcomponenten, kan te veel kalium schadelijk zijn voor planten groei, omdat het de opname van andere stoffen verstoort. Er zijn echter manieren om dit te bestrijden, zodat je planten alle voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben en in de juiste hoeveelheden.
Bodembeoordeling
Het primaire doel van kunstmest is niet om de plant te voeden, maar om hem in staat te stellen de voedingsstoffen in de bodem gemakkelijker op te nemen. Een bodemonderzoek is de enige nauwkeurige en definitieve manier om te bepalen hoeveel van een stof in uw bodem aanwezig is. U kunt monsters naar uw plaatselijke provincie-extensie of naar een testlaboratorium sturen, of u kunt een testkit gebruiken die is gekocht bij een kinderdagverblijf of tuincentrum. Als de test een hoge kaliumconcentratie aantoont, kan dit duiden op dichte kleigrond, die het mineraal vasthoudt en het in staat stelt zich op te bouwen tot zeer geconcentreerde niveaus. De resultaten kunnen ook betekenen dat de meststof die u gebruikt er te veel van bevat.
Preventieve maatregelen
Het vinden van de juiste balans tussen kalium en andere bodemcomponenten gaat meer over het beheersen van hoeveel er in de bodem gaat dan om te proberen het te verminderen als het er eenmaal is. Als een grondtest wijst op een hoog kaliumgehalte, begin dan letterlijk van de grond af door er niet meer aan toe te voegen in de vorm van een multifunctionele meststof. Typische mengsels van meststoffen zijn over het algemeen samengesteld uit de drie belangrijkste stoffen - stikstof, fosfor en kalium - die op de verpakking worden aangegeven met de letters N, P en K. Een mengsel kiezen dat arm is aan kalium, of K, of bevat helemaal geen, is een eerste stap om ervoor te zorgen dat het zich niet ophoopt tot ongeschikte niveaus in de bodem.
Noodsignalen planten
Te veel kalium verstoort de opname van andere belangrijke voedingsstoffen, zoals calcium, stikstof en magnesium, waardoor tekorten ontstaan die meestal zichtbare effecten hebben. Een calciumtekort veroorzaakt onregelmatig gevormde nieuwe bladeren en bloemrot op planten, zoals tomaten (Lycopersicon esculentum), die vruchten produceren. Als vorstgevoelige planten kunnen tomaten worden gekweekt in planthardheidzones 2 tot 10 van het Amerikaanse Department of Agriculture als ze in de tuin worden gezet zodra de grond is opgewarmd tot ten minste 16°C. Een stikstoftekort wordt vermoed wanneer oudere onderste bladeren van planten geel worden terwijl de rest lichtgroen blijft. Planten die geen magnesium bevatten, zullen vergeling van de randen van oudere bladeren vertonen, die ook een pijlpuntvorm in hun midden kunnen krijgen. Hoewel het kan helpen om meer van deze stoffen toe te voegen om de onbalans te corrigeren, zal het overtollige kalium hoogstwaarschijnlijk hun langetermijneffectiviteit beïnvloeden.
Een gezond evenwicht
Als het in de juiste hoeveelheden in de grond aanwezig is, helpt kalium bij de fotosynthese, het proces waarbij planten hun eigen voedsel produceren met behulp van de energie van de zon; helpt planten andere voedingsstoffen efficiënter op te nemen; creëert een gunstige omgeving voor microbacteriële werking; en geeft turgor, of het vermogen van planten om rechtop te blijven. Verdeel overtollig kalium gelijkmatiger door dichte grond grondig te bewerken totdat deze los en brokkelig is. Verdun en spoel grote hoeveelheden kalium weg door de grond water te geven wanneer deze tot een diepte van 2,5 cm droog lijkt. Plan eventuele bemesting binnen enkele weken voor het planten, zodat het kalium geen tijd heeft om zich buiten het seizoen op te hopen. Overweeg om oude of gecomposteerde dierlijke mest te gebruiken als vervanging voor commerciële meststoffen om langdurige kaliumophoping te minimaliseren. omdat de componenten langzamer afbreken om de vraag van de plant bij te houden. Als u mest gebruikt, breng deze dan 18 kg per 100 meter aan en werk deze in de grond tot een diepte van 6 tot 23 centimeter.
